Papierowe pocałunki

Polska prowincja, rok 1965. Młodziutka Zofia, uczennica ostatniej klasy  liceum pedagogicznego, poznaje nieco starszego od siebie kuzyna  przyjaciółki. Młodzi zakochują się w sobie i zaczynają snuć plany  wspólnego życia. W 1967 roku Janusz otrzymuje powołanie do wojska, a  Zofia spodziewa się dziecka. Gdy biorą ślub, Janusz odbywa służbę  wojskową. Ich wspólne życie to odtąd przede wszystkim korespondencja i  krótkie chwile spotkań podczas urlopów męża. I z listów właśnie, tych z  czasów narzeczeństwa i tych pisanych w okresie służby wojskowej Janusza,  uzupełnionych o korespondencję z innymi członkami rodziny, składa się  ta opowieść o młodym małżeństwie, borykającym się z codziennością  peerelu lat sześćdziesiątych.