Jakie cechy czynią człowieka bardziej podatnym? Najczęściej są to osoby pozbawione uprzedzeń, idealistyczne, a wspólnota daje im złudne poczucie, że razem mogą rozwiązać problemy świata. Gdy polujesz na zagubione dusze, właściwe zarządzanie czasem ma kluczowe znaczenie. Zazwyczaj, myśląc o potencjalnych członkach sekt, wyobrażamy sobie określoną grupę demograficzną – młodych ludzi. To w tym okresie życia próbują zrozumieć, kim są, oddzielają swoje pragnienia od rodzinnych, od tego, co narzucili im rodzice. Lepszego momentu, by wykorzystać człowieka, po prostu nie ma.

Kilka tygodni po przyjeździe do San Francisco Charles Manson zaczyna wcielać w życie powyższą wiedzę i dostrzega swoją pierwszą ofiarę – skromną bibliotekarkę Mary Brunner. Mary pragnęła miłości, ale poza tym była obrończynią przyrody. Charles Manson przekonał ją, że ratowanie przyrody to niemal główny cel jego życia, i już po kilku dniach zaczęli razem mieszkać.

Brunner urodziła się w Eau Claire, w stanie Wisconsin, w rodzinie George’a i Elsie Brunner. Przeprowadziła się do Kalifornii po ukończeniu Uniwersytetu Wisconsin w Madison w 1965 roku i została asystentką bibliotekarza na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley. Pozwoliła Mansonowi zostać w swoim mieszkaniu, a po kilku tygodniach zostali kochankami. W ten sposób stała się pierwszą osobą, którą Manson przyjął do swojej «Rodziny». Rzuciła pracę i razem zaczęli podróżować po Kalifornii vanem, spotykając inne młode kobiety.

Wkrótce Charlie znalazł kolejną wyznawczynię. Lynette Fromme urodziła się w rodzinie inżyniera lotnictwa i gospodyni domowej. W dzieciństwie tańczyła i występowała z grupą z Santa Monica w innych stanach USA i w Europie. W 1967 roku poznała Charlesa Mansona, wokół którego gromadziły się odrzucone przez życie dziewczyny. Manson nadał jej przezwisko «Squeaky» z powodu dźwięków, które wydawała podczas seksu.

W 1975 roku Lynette dokonała zamachu na prezydenta USA Geralda Forda. Została skazana na dożywocie, ale w 2009 roku została zwolniona. Lynette miała problemy z ojcem – często się kłócili, co sprawiało, że uciekała z domu. Manson zauważył ją, gdy siedziała na ławce. Przekonał Lynette, że został dla niej stworzony. I cała trójka zaczęła razem mieszkać w wynajętym domu przy Cole Street 636 w San Francisco. W ciągu następnych dwóch lat «Rodzina» się rozrosła i liczyła od 20 do 30 osób mieszkających razem. Niektórzy z nich stali się zagorzałymi wyznawcami Mansona, jak Brunner i Fromme, podczas gdy inni młodzi ludzie przychodzili do grupy i odchodzili z niej.

Kto był następny? Patricia Krenwinkel poznała Mansona na imprezie. Była miłą, naiwną dziewczyną. Charles zrobił wszystko, by ją uwieść już przy ich pierwszym spotkaniu. W późniejszych wywiadach Patricia twierdziła, że spała z Mansonem już pierwszej nocy i że był pierwszym człowiekiem, który nazwał ją «piękną». Oczarowana charyzmą Mansona i spragniona uwagi, Patricia pojechała z nim i dziewczynami do San Francisco, zostawiając swoje mieszkanie, samochód i ostatnią wypłatę.

Rdzeń Rodziny Mansona zaczął nabierać wyraźniejszych kształtów. Jak w legendzie o Fleciście z Hameln – wystarczyło, że Charlie zagrał na swojej fujarce, a dziewczęta gromadziły się wokół niego. W ciągu następnych miesięcy Charlie nadal przyciągał nowych wyznawców. Ale umiejętność znajdowania zagubionych dusz to nie to samo, co umiejętność znajdowania idealnego celu. Manson miał szczególną zasadę wobec ludzi, których wybierał. Mówił, że muszą być «pobici», ale nie «okaleczeni», bo jeśli są «okaleczeni», to nie da się im już pomóc.

Kiedy przyszli wyznawcy złapią się na twoją przynętę – czas zwijać wędkę. Charlie potrafił rozmawiać z każdą ze swoich kobiet tak, jakby była wyjątkowa. Był świetnym kochankiem, co przyciągało do niego kobiety. Te młode dziewczyny, z których każda myślała, że jest jedyna, nagle uświadamiały sobie, że są częścią haremu – i akceptowały to jako coś normalnego. I oczywiście – jedno to sprawić, że bezbronne owieczki pójdą za tobą, ale jak sprawić, by się nie rozproszyły?

LEKCJA 5. SPRAWDŹ LOJALNOŚĆ

Jako przywódca sekty będziesz miał wiele wymagań wobec swoich wyznawców, dlatego musisz dokładnie wiedzieć, kto cię wspiera. Charlie świetnie sobie z tym radził – lubił sprawdzać swoich wyznawców, testować ich wiarę w niego i uznanie jego przywództwa, by upewnić się, że są gotowi na wszystko, nawet najbardziej szokujące rzeczy. I nie był w tym osamotniony.

Marshall Applewhite, znany również jako Bo, Do, Guinea, Tiddly, Ninkom – amerykański działacz religijny, przywódca ufologicznego nowego ruchu religijnego «Wrota Niebios» – destrukcyjnego kultu, którego członkowie popełnili masowe samobójstwo. Przygotowując się do tzw. «następnego poziomu», przeszedł nawet zabieg kastracji. Niektórzy jego wyznawcy poszli w jego ślady – oczywiście bez nadzoru lekarza. Roch Thériault, przywódca i założyciel sekty «Dzieci Górskich Mrówek», zmuszał swoich wyznawców do godzinnych bójek na własnoręcznie zbudowanym ringu – dla własnej rozrywki. Tymczasem przywódca sekty «Gałąź Dawidowa», Victor Houteff, sprawdzał lojalność swoich uczniów, zmuszając mężczyzn do zachowania celibatu, podczas gdy sam spędzał noce z ich żonami. Jakie poświęcenie!

Jednak dla przywódcy sekty ważne nie jest samo działanie, lecz to, że jeśli coś każe zrobić – jego wyznawcy to zrobią. W przypadku Charliego zaczynało się od chemicznych testów. Organizował spotkania sekty i rozdawał każdemu porcję LSD – półsyntetycznej substancji psychoaktywnej z rodziny lizergamidów. LSD przez długi czas uważane było za najbardziej znany psychodelik, wykorzystywany jako substancja rekreacyjna, a także jako narzędzie w różnych praktykach transcendentalnych, takich jak medytacja, psychonautyka oraz w zakazanej obecnie (choć kiedyś legalnej) psychodelicznej psychoterapii. Charlie osobiście kładł każdemu dawkę na język. Traktował tę ceremonię jak komunię. Zakładano, że wszyscy członkowie sekty muszą przejść wymyśloną przez niego formę komunii. Ale zabawy z umysłami wyznawców dopiero się zaczynały. Młode dziewczyny z sekty nazywały go «Jezusem, który powrócił na Ziemię» i wycinały sobie krzyże na czole. Z czasem program potwierdzania lojalności Mansona przerodził się w projekt przekształcania domów, nazwany «creepy crawls». Jego wyznawcy zakładali czarne ubrania i w nocy zakradali się do cudzych domów. Na początku były to tylko psikusy – wyznawcy robili bałagan. Oczywiście celem nie było jedynie dręczenie właścicieli – to był kolejny sposób na ocenę posłuszeństwa i oddania.

Jeśli uważnie zapoznałeś się z pierwszą lekcją podręcznika, to teraz dobrze rozumiesz sytuację. Popracowałeś nad ideologią i wizerunkiem, stworzyłeś grupę oddanych uczniów, gotowych zrobić wszystko, czego zażądasz. Ale jest jeszcze jedna przeszkoda na drodze do wielkości sekty: nikt o tobie jeszcze nie słyszał. Charles Manson szybko się z tym uporał.

LEKCJA 6. WYCELUJ W HAŁAS

Liderzy sekt doskonale wiedzą, jak zawsze być w centrum uwagi. Gdyby sobie z tym nie radzili, skąd wzięliby się ich wyznawcy? Jeśli ktoś z otoczenia ośmielił się przejąć uwagę, która – według liderów – powinna należeć wyłącznie do nich, taki człowiek miał poważne kłopoty. Jeszcze zanim Charlie zajął się tworzeniem sekty, miał plan, jak przyciągnąć do siebie uwagę. W więzieniu nauczył się grać na gitarze i planował zostać gwiazdą rocka. A gdzież lepiej spełniać takie marzenia, jeśli nie w słonecznym Los Angeles? Tak oto Charlie i jego «rodzina» przeprowadzają się do Los Angeles, gdzie zamierza nawiązać kontakty z ludźmi, którzy mogą pomóc mu podpisać kontrakt płytowy.

Na szczęście Charlie miał tajną broń: atrakcyjne i zdeterminowane fanki. Manson wykorzystywał te dziewczyny do swoich celów – krążyły po Los Angeles i próbowały nawiązać znajomości z gwiazdami rocka. Jedna z nich poznała Dennisa Wilsona z zespołu Beach Boys, który był wtedy członkiem jednego z najpopularniejszych zespołów na świecie. Dennis zabrał kilka dziewczyn, gdy łapały autostop, a one były zachwycone możliwością przedstawienia Dennisa swojemu liderowi. Dennis zabawiał się z dziewczynami w swojej rezydencji, aż musiał wyjechać do studia na nagrania. Po powrocie do domu po północy czekała go spora niespodzianka. Charlie pojawił się w domu bez zaproszenia. Wierzcie lub nie, ale Dennis był zaintrygowany tym wydarzeniem. Polubił Charlesa – zwłaszcza jego grupę dziewczyn, którą zgromadził – i to, jak te dziewczyny robiły wszystko, czego chciał. Tak oto Manson i jego «rodzina» spędzili całe lato w rezydencji Dennisa, ciesząc się owocami jego sławy.

«Dziewczyny, wyjeżdżamy», «Róbcie z muzyką, co chcecie, byle nie ruszać tekstu piosenki» – tymczasem Charlie pisał piosenki, a Dennis umówił się na nagranie jednej z nich ze swoim bratem w jego domowym studiu. Był wściekły, że nie uczyniono z niego gwiazdy, ponieważ w swoim przekonaniu był wyjątkowy i nie chciał, by ktokolwiek odbierał mu tę wyjątkowość. Tak czy inaczej, Charlie nie zamierzał się poddawać. Uznał, że cała branża muzyczna jest skorumpowana, i zapowiedział, że się zemści.

Sytuacja szybko się rozwijała, więc uważajcie. Charlie mówił, że rozpocznie się wojna rasowa, i oznajmił swoim wyznawcom, że zabierze ich na pustynię, gdzie zostaną władcami tego świata. Ale ponieważ «wielka wojna» nie nadchodziła, Charlie postanowił rozpocząć ją sam i zamienił swoich lojalnych wyznawców w śmiercionośną broń, mając nadzieję, że te zbrodnie wywołają chaos i przemoc rasową. Jednak jego plan zawiódł. Pięcioro członków «rodziny» Mansona, w tym sam Charlie, zostało aresztowanych, oskarżonych o morderstwa i uznanych za winnych. Nie minęły nawet trzy lata od momentu stworzenia jego «rodziny», a Manson trafił do więzienia na resztę życia. W niektórych kręgach stał się legendą, ale jego płomień zgasł, zanim w pełni uświadomił sobie swój potencjał jako przywódca sekty. Przebić go nie będzie trudno.

Następny rozdział tego poradnika pokaże, jak zamienić swoją sektę w ruch, który pójdzie za tobą gdziekolwiek. Kim jest mentor? Człowiek, którego wyznawcy byli tak oddani, że zbudowali dla niego całe miasto. Kaznodzieja Jim Jones – szalony drań, który doprowadził do śmierci 900 osób.