“Саха сирин кэскилэ бу эһиги буолаҕыт…” Пепеляев ити тыллары – Валерий сүрэҕин уйадыппыт, уйуһуппут тыллары – адьас туох да саарбаҕа суохтук, бигэтик эппитэ. Итиэннэ кимиэхэ эмэ буолбатах – киниэхэ, соҕотох киниэхэ туһаайан эппитэ. Кэлэри, кэнэҕэскини дьиҥ чахчы өтөрү көрөн турар киһи быһыытынан. Пепеляев ол-бу кураанах дарбааннаах тылларынан чабыламмыт, сирэй-сирэйгэ анньыһан сэриилэһэри сатаабат, уоран, тоһуйан өлөрөрү эрэ сатыыр, кимэн киирэри билбэт, куотарга улгум корнет Коробейников, подпоручик Деревянов эҥин буолбатах. Кини аата-ахсаана биллибэт үгүс кыргыһыыга сылдьыбыт бойобуой генерал. Колчак саҕана Пермь куораты кыһыллартан ылан аатырбыт легендарнай герой. Кыһыллар быһаарыылаах түмүк кимэн киириилэрин саҕана тифтээн ыалдьан хаалбыт этэ. Кини ыалдьыбатаҕа буоллар, баҕар, сэрии атыннык салаллыан да син эбитэ буолуо. Бары-барыта дьаһалтатыттан ээ. Политическай охсуһуу даҕаны, сэриилэһии даҕаны. Убайын Виктор Пепеляевы, Колчак правительствотын премьерин, бассабыыктар Колчагы кытта бииргэ ытан баран, ойбонунан Ангара мууһун анныгар уган кэбиспиттэр үһү… “Генерал Пепеляев Сибииргэ эрэ буолбатах, бүтүн Россияҕа, ону ааһан омук правительстволарыгар эмиэ биллэр буолуохтаах. Маннык улахан киһи кэнэҕэскитин өйдөөн, түгэҕин тургутан көрбөккө, санаабычча бас-баттах кэлбэтэҕэ чахчы. Итиэннэ убайын суолун батыһыан даҕаны баҕарбата дьэҥкэ. Оннук буолуон биллэр, тоҕо да кэлиэх этэй. Чэ, быһата, биһиги дьолбутугар көстүбүт киһи…

Пепеляев армиятыгар соҕотох да генерал буолбатах ээ, элбэхтэр: генерал Ракитин, генерал Вишневскэй, полковниктар Леонов, Андерс, Рейнгардт, Шнапперман, Иванов, Варгасов… Эчи, киһи ааҕан сиппэт. Саха сирэ айыллыаҕыттан итинник улахан байыаннай чыыннары харахтыы илик. Итиччэ баһырхай чыыннаах-хааннаах дьон дьэ ама хайдах быстах дьыалаҕа турунуохтарай? Пепеляев кыайарыгар кытаанахтык эрэнэр, кыайарын бэркэ диэн билэр, ол иһин саарбаҕа суох: “Саха сирин кэскилэ бу эһиги буолаҕыт”, – диэн этэр буоллаҕа дии. Уонна кини итинэн Саха сирин дьаһабылын эһиги илиигитигэр туттарыам диэн этэр. Онон, аҕаа, бигэтик эрэниэххэ. Эрэнэр диэн өссө кыра – бары күүһүнэн-кыаҕынан көмөлөһүөххэ наада. Оттон генерал биһиэхэ эрэннин. Биһиги кинини түһэн биэриэхпит суоҕа!”

Халлаан биллэ сырдаата. Хаар үрдэ боруоран көстөн кэллэ. Үрдүк хордоҕой сир буолан ото-маһа сэдэхсийэн барда. Суол мантан адьас чугас буолуохтаах. Валерий, муоһатын чиккэччи тардан, атын аргыый хаамтарда уонна сонно тута арҕааттан биэс-алта ат сиэлэн чыбырҕатар туйахтарын тыаһын иһиттэ. “Кыһыллар патруллара быһыылаах, кэлбиттэрэ тугун ырааҕай”, – диэн муодаргыы санаан эрдэҕинэ, өлүү түбэлтэлээх, ата тыбыыран тарылатта. Валерий винтовкатын харбаабытынан сыарҕаттан ыстанан түстэ уонна, ойон тиийэн, атын муннун сиэҕинэн саба тутта.

Туйахтар тыастара чугаһаата.

– Доҕоттоор, ат тыбыырар дуу, тугуй? – диэтэ эдэр саха саҥата. – Эһиги истибэтигит дуо?

– Нет… – хойуу куолас нууччалыы көөҕүнээтэ.

– Ээ, кэннибитигэр Ерема хаалан иһэр, кини ата тыбыырбыта буолуо, – диэтэ атын саҥа.

Бэттэх омоон суол төрдүгэр кэллилэр.

– Доҕоттоор, бу суолунан бара сылдьабыт дуо? – били эдэр саха чаҕаарыйда.

Валерий тарбаҕын саатын чыыбыһыгар чугаһатта. Сымыһаҕын быһа ытыран ибир да гыммакка иһийэн турда. Ата, тыаһа суох ньимийэр наадатын билбиттии, төбөтүн иччитин хонноҕор умса анньан, биллэ-биллибэттик тыынан сурдурҕатта. Валерий хараҕын кырыытынан икки өттүн көрөн баран: “Кыбычыын да сиргэ киирэн хаалбыппын, суол чугаһыгар эрдэттэн сэрэниэххэ баар эбит”, – диэн бэйэтин мөҥүтүннэ. Ол эрээри эргиллэн төннөр баараа. Төннөрө сатаммат. Төнүннэҕинэ дьэ өлөр. Ханна да гыммакка, быччаччы тутан ылыахтара. Иннин диэки мүччү көттөҕүнэ эрэ быыһанар. Суолтан бу диэки таҕысталлар эрэ, ытыалаан субурутан биирдэрин-иккилэрин охторуохха уонна бу арыый сэндэҥэ сиринэн быһа ойутан улахан суолга көтүтэн киирэн тэптэрэ туруохха. Итинник быһаарыныы Валерий өйүгэр начаас иккэрдигэр күлүм гынна.

– Туох эмэ суола баар дуо? – көөҕүнэс куолас ыйытта.

Аттан түһэр тыас иһилиннэ. Этэрбэстээх атах омоон суол диэки кэллэ.

– Саҥа суол суох.

– Ээ, оччоҕо барыаҕыҥ, – дэстилэр саҥалар.

Туйахтар тыастара илин диэки чыбырҕаһа турдулар. Сотору атын аттаах киһи кэлэн ааста. “Били хаалбыт Еремалара буоллаҕа”.

Валерий тымныы сиэҕинэн кырыарбыт кыламанын туора соттон кэбистэ, дириҥник эҕирийтэлээн үөһэ тыыммахтаата уонна, атын сүүһүн имэрийэ-имэрийэ, сиэлин силэйэн, сылаас моонньугар сирэйинэн саба түстэ. Ол курдук турбахтаан тыын ылан баран, сыарҕатыттан от аҕалан атын хабыалатта. Онтон, улахан суолга киллэрэн арҕаа хайыһыннараат, муоһатынан быһа биэрдэ.

Соҕуруулуу илин тииттэр быыстарынан кыһыҥҥы күн кытара дьэлтэйэн тахсыыта Валерий улахан айан суолуттан туораата. Туораабыт суолунан өтөрүнэн тыынар тыыннаах сылдьыбатах, бүтэйэ оһон хаалбыт. “Үчүгэй эбит, – Валерий үөрэ көрдө. – Оҕонньордоох бэйэлэрэ эрэ бүгэн олордохторо”. Өр гыммата, от үрэх сүнньүгэр сыстыбыт кыракый чоҥолох алааска айаннатан сирилэтэн кэллэ. Уҥуоргу тыа саҕатыгар турар туруору балаҕаҥҥа чугаһаан иһэн хайдах эрэ дьиибэргии көрдө. Балаҕан үөлэһиттэн буруо тахсыбат. Далга сүөһү-ас чинчитэ биллибэт. Тэлгэһэ хаара күрдьүллүбэтэҕэ ырааппыт.

Валерий, атын көнтөһүн сэргэҕэ эрийэ быраҕаат, балаҕаҥҥа барда. Ааны аспытыгар халҕан хаахынас тыаһа иччитэх тоҥ дьиэ түгэҕэр тиийэ эҥсилиннэ. Валерий ааны ыһыктан кэбистэ, тула көрүннэ. Оҕонньордоох кыстаан иһэннэр сэрииттэн дьаадьыйан көстөхтөрө. Кыс мастара турар. Кыбыыга от тобоҕо көстөр. “Туй-сиэ! Ичигэскэ сынньана түһүөм диэбитим бу баар!” Валерий кыһыйан сиргэ силлээтэ. Утуйбатаҕа иккис түүнэ. Кыратык нуктаан ыллаҕына сатаныыһы. Ата даҕаны илиһиннэҕэ. Билигин, бачча күрүлүүр күнүс, айанныыра табыллыбат. Киэһэ хараҥа буолуор диэри манна тохтууругар тиийэр. Итинник санаат, Валерий атын дьиэ күлүгэр, тилийэ хотон аанын чугаһыгар тартарда. Булгуппата, хомуутун, сэдиэлкэтин быаларын эрэ холкутатта. Туох билэр, баҕар, эмискэччи тэбиннэрэр кыһалҕата тириэҕэ…

Хаһыапка сыарҕатын дьааһыгын аһаат: “Оо, оҕонньор барахсаны!” – диэн үөрэн саҥа аллайда. Бу аһы-үөлү: лэппиэскэни, алаадьыны, арыыны, эти – ийэтэ укпут буолуохтаах этэ да, тоҕо эрэ ийэтин ахтыбата, аҕатыгар махтанна.

Мас көтөҕөн киллэрэн, көмүлүөгү күөдүччү отунна. Чаанньыгын оргута уурда. Бэйэтэ уокка сыламнаан, халтаһалара силбэһэллэрин кыатана сатыы олордо. Кэнникинэн нухарыйан барда. Оһохтон кыһыл чох ыстанан ытыһын көхсүн аһыппытыттан уһугунна. Чэйэ оргуйан күрэҥ паарынан аҕыластаабыт. Сылыта уурбут алаадьыта, буспут этэ онон-манан кэриэртэлээбиттэр. Чэй куттунан аһаан барда. Куруускаттан хойуу чэйи омурдан иһэн: “Били дьэдьэннээх сүөгэйи ылбаккабын, сыарҕаҕа сытыа этэ буоллаҕа”, – диэн кэмсинэ санаата. Тотон, ирэн-хорон таһырдьа таҕыста. Кыбыыттан от көтөҕөн аҕалан атыгар биэрдэ. Анньыыга маарынныыры көрдөөн булбата, инньэ гынан эргэ туос ыаҕайалары, былыргы үйэтинээҕи мас кэлиини булан киллэрэн холумтаҥҥа кэккэлэтэн хаар уулаата: барарыгар атын уулатаары. Итиэннэ аанын хатанан, саатын кыбынан оһох иннигэр мас адарайга сытта. Сытта да төбөтө туймааран барда… Ол туймаархай уутун быыһынан: “Кыһыллар кэллэхтэринэ, ааммын аспакка эрэ, хотонунан аппар ыстаныам”, – дии санаан аһарда.

Киэһэ хараҥарыыта эмиэ айаҥҥа турунна. Иккилии көс кэриҥэ бара-бара, атын хаптарда. Бэйэтэ эмиэ тоҥ буспут этинэн, алаадьытын тобоҕунан үссэннэ, хаары уобалаан тамаҕын илитинэ истэ. Аара сыккырыыр тыыннааҕы көрсүбэтэ. Арай айанын тухары төйүөрэ тоҥмут иччитэх хара тыа суолу кыһарыйа хараҥа истиэнэ буолан субуллар. Хаһан эмэ от үрэхтэр толоонноругар, алаастар сыһыыларыгар киирдэҕинэ эрэ икки өттө арыый кэҥии түһэн ылар.

Түүнү быһа тугу да көрсүбэккэ айаннаан, Валерий устунан холкутуйан барда. Бэҕэһээ түүн ыгылыйбыта ааһан хаалла, ханна эрэ дьоннор бааллар, кыргыһаллар эҥин диэн киһи соччо итэҕэйиэ да суоҕун курдук буолла. Кэннэ, иннэ, тулата бүтүннүүтэ кураанах, иччитэх. Ыбылы тоҥон хайыта барар сиртэн, дэлбэритэ ыстанар мутуктан ураты туох да дорҕоон иһиллибэт. Им-ньим. Онон Валерий наҕылыйа быһыытыйда. Онуоха эбии иллэрээ түүнтэн булгутуллубакка айаннаабыт ата сылайбыта билиннэ.

Валерий түүн үөһэ лаппа ааспытын кэннэ суол кытыытыгар турар иччитэх өтөххө тохтоон, бэйэтэ чэйдээн, атын сынньатан ааһарга быһаарынна. Сэрии буолан, суол атта иччитэхсийбитэ эмиэ да үчүгэйгэ, эмиэ да куһаҕаҥҥа дылы. Валерий эмиэ хаар анныттан мас хомуйан оһох оттунарга, тоҥ хаартан ууланарга тиийдэ. Сыарҕатын отун, биирдэ хабыалатыыны эрэ хаалларан баран, барытын атыгар биэрдэ. Бүгүн тиийэн тохтуохтаах сирэ мантан түөрт көстөн эрэ ордук. Онуоха сынньаммыт ат биирдэ эмэтэ хабыалаттахха да тиийэр ини.

Валерий оһоҕун тигинэччи отунна, чэйэ оргуйарын көһүтэн, уокка сыламнаан мас кыстыыр баҕанаҕа көхсүнэн өйөнөн олордо. Олордо да, мунна хаччыгынаабытынан барда.

Кини төһө өр утуйбутун бэйэтэ да билбэтэ, тоҥон, титирээн уһугунна. Көмүлүөк хардаҕастара умайан бүтэн, чохторо онон-манан кыламнаан, холумтан күрэҥ күлүнэн бүрүллэ сытар. Валерий, таһырдьаны өҥөс гынан көрөөт, ыксаата: халлаан хайыы-үйэ үөл-дьүөл буола сырдаан эрэр эбит. Хойутаабыт да хайыаҕай, манна, суол ортотугар олорон хаалыа дуо, бардаҕына эрэ сатанар. Кини, онтун-мантын тиэтэлинэн хомунаат, таһырдьа тилигирэйэн таҕыста.

Валерий көс кэриҥин барыыта адьас сырдаата. Эрдэ турар ыал күнүскү аһылыктара чугаһаан эрдэҕэ. Кини, аара ханна да тохтообокко, аҕатын үөлээннээҕэ Уордаах Уоһук оҕонньордооххо быһа тиийэргэ быһаарынна. Уордаах олоҕо мантан үс көс кэриҥэ. Бу диэкинэн кыһыллар суох буолуохтаахтар. Соҕуруу диэки, Майаҕа Павловскайга ордууланар сурахтаахтар. Ол да буоллар Валерий күн сырдыгар түбэһэн хаалан, наҕылыйбакка, суһаллык айаннатан дьигиһиттэ.

Кини санаатыгар аралдьыйан иһиллээбэккэ истэҕинэ ойуур суолун тоҕойуттан эмискэ иннигэр аттаах киһи баар буола түстэ. Утары кэлбит киһи атын туора тардан тохтотто. Чугастааҕы киһи быһыылаах. Бэрт мөкү ат сэптээх, от-мас тиэйэр мара сыарҕалаах. Валерий, өрүһүйэн атын салайбакка, сыарҕатын анараа киһи киэнин кытта хабырыһыннарда.

– Кэпсээниҥ? – эргэ нэк бэргэһэни сабыччы кэппит киһи, умса түһэ сылдьар куондарын өрө сыҕайа-сыҕайа, эҕэрдэлиир-ыйытар иккэрдинэн сэлибирээтэ.

– Суох… Эйиэнэ?.. – Валерий, төһө да сулбуччу ааһа туруон баҕардар, хардарарыгар тиийдэ.

– Миэхэ да мэлигир. Бу ханналаан иһэҕин?

– Ээ, бу диэки…

– Туох соруктанан иһэр киһигиний?

– Өрөпкүөмнэр сорудахтарынан, – диэтэ Валерий уонна: “Сатана, ыаспыйалаан түһэн. Аны суол ортотугар кини доппуруостуура итэҕэс эбит!” – диэн иһигэр үөҕүстэ. Ситэ сэһэргэспэккэ бара турдаҕына ордук сатаныа суохха айылаах.

– Тыый, оччоҕо арахсар суолгун ааһа кэлбиккин. Биһиги улахан өрөпкүөммүт бу соҕуруу баар ээ. Эн онно наадалаах инигин?

– Ээ, суох, бу диэки, – Валерий быһаарыыта суох иннин диэки сапсыйда.

– Бэйи, бу эн хайалара этиҥ? Хараҕым таптыы көрөр да билбэтим ээ.

– Ээ… Алтаммын…

– Алтаннары билэр ахан дьонум. Эн онно…

Валерий кистээн атын муоһатынан соруйда. Ата түһэн кэбистэ.

– Туу!.. Туу!.. Хайа, бу сүөһү туох буолла?! – Валерий атын, тохтото сатаан тардыаласпыта буола-буола, эбии күүскэ охсуолаата.

“Алтаммын диэн айахтатан түбэһэ сыстым. Ыт баара Алтаннары билэр эбит дии! – диэн санаата кини ыраатан, арыый холкутуйан баран. – Урукку эбитэ буоллар, итинник илбириискэ суол ортотугар көрсөн силиэстийэлии оонньуо суох этэ. Билигин аны ааһа көтүтэриҥ да сатаммат, тохтоон ылахтастаххына табыллар. Дьиккэр, атым сиргэммитин итэҕэйбитэ дуу, суоҕа дуу”.

Валерий табах уурунан тарта. Иэдээни мүччү түстүм диэн холкутуйа санаабыта ити көрсүһүү кини алдьархайын саҕаланыыта эрэ эбит. Хамсатын табаҕа ситэ тардылла илигинэ кэннигэр, ыраах толоон саҕатыгар, алта-сэттэ ыҥыыр аттаах киһи тэбиннэрэн иһэллэрэ көһүннэ. Ол дьон, далбаатаһа-далбаатаһа, тугу эрэ хаһыытаһалларын арааран иһиллии барбакка, Валерий атын быһа биэрдэ. “Ити чахчы сэрии дьоно, кыһыллар”, – диэн ыгылыйда кини, муоһатынан харса суох үрүт-үрдүгэр сабыы-сабыы. Суол хата ойуур иһигэр киирэн абыраата. Тэйбэхтээн баран, иһиллээтэ. Аттаахтар төннүбэтэхтэр, эккирэтэн иһэллэр эбит. Тыастара өссө чугаһаабыттар. Соруйан анаан-минээн эккирэтэллэр быһыылаах. Арааһа, били нэк бэргэһэ сатана, уорбалаан, тыллаабыта буолуо. Валерий ата таһыыр бэрдиттэн муҥ кыраайынан түһэ сатыыр да, сири соччо хороппот, күүһэ мөлтөөбүтэ биллэн барда. Кэлин диэки туйахтар чигдигэ хабыллар тыастара улааттар улаатан истэ. Өлүү түбэлтэлээх, тыа баранан, суол эмиэ үрэх толоонугар киирдэ. Валерий толоону саҥардыы ортолоон эрдэҕинэ эккирэтээччилэр уҥуоргу тыаттан субу ойутан бачымахтаһан таҕыстылар.

– Тохтоо! Тохтоо! Ытыахпыт!

Валерий көбүөхтэс буолбут атын тохтоло суох кымньыынан сабаата.

– Тохтоо!

Эмискэ үрдүнэн, ойоҕоһунан суйуласпыт ыйылас тыастар иһиллээттэрин кытта толоон кытыытынааҕы тоҥ тииттэр сиритэ ыстанан таһырҕастылар. Валерий, ньыкыйа түһээт, “буулдьалар…” диэн өйдөөн эрдэҕинэ кэннигэр саалар тыастара дэлбэритэ бардылар. Сыарҕа эмиэ тыа иһигэр ньимис гынна. Ол да буоллар куотарга эрэмньи аччаата. Эккирэтээччилэр лаппа чугаһаатылар. Валерий ата төрүт уҥа быһыытыйда, сэниэтэ суоҕунан өкөчөҥнүү сатыыр. “Аныгыс ытыыларыгар бэйэбин ытыахтара биитэр ситэн тутан ылыахтара, – диэн кини ыксаата. – Тыыннаахтыы бэриниэм суоҕа. Син биир өлөрүөхтэрэ. Ол кэриэтин үгүстэн үгүс охтуо, аҕыйахтан аҕыйах… Биирдэстэрин эмэ сууллардахха, атыттара, баҕар, дьулайан эккирэтиэхтэрэ суоҕа… Чэ синэ биир…”

Валерий саатын харбаан ылла, бэлэмнэнэн кэннин хайыһан истэ. Эккирэтээччилэр, ойуур тоҕойун эргийэ көтүтэн, көнө суол төрдүгэр утуу-субуу кутулла түстүлэр. Валерий бастакы киһини, ол киһи түөһүгэр туох эрэ кытарарын, сыалыгар киллэрээт, чыыбыһын тарта. Саата эстибитин өйдүөн иннинэ били киһитэ атыттан таҥнары хойуоһунна. Кини, кэнники булумахтаспыт аттары, дьоннору туһулуу-туһулуу, үлүбүөй утуу-субуу төлүтэ тардыталаата. Суол эргийиитигэр туораан иһэн эрэ тула өттүнэн буулдьа сырдыргыырын биллэ. Тииттэр хаххаларыгар киирэн баран, бинтиэпкэтигэр саҥа обуойманы угунна, бэргэһэтин сэгэччи анньынан үөһэ тыынна. “Көрдөөбүккүтүн ыллыгыт ини…” – диэн өһүөннээхтик ботугураата. Эккирэтэр дьон били доҕордоро табыллыбыт сиригэр тохтоотулар быһыылаах, тыастара иһиллибэт буолла. Валерий, сир ыла охсоору, муоһатын үрдүгэр түстэ. Маҥнай муоһатынан, онтон кымньыытынан үрүт-үрдүгэр сабаата. Онуоха ата, уруккутун курдук, хардыытын түргэтэппэтэ. Хата ордук бытаарарга дылы гынна. Валерий, нууччалыы маатырылаан үөхсэн бардьыгынаат, кымньыытын далайан самыыга түһэрэн эрдэҕинэ, ата итирик киһилии уҥа-хаҥас байааттаҥнаан ылла уонна сүүрбүтэ сүүрбүтүнэн иһэн суол кытыытыгар, хаарга, умса баран түстэ. Валерий, соһуйбучча дуу, көбүөхтүү сытар ат самыытын иккитэ-үстэ кууһуннарда. Туох-ханнык буолбутун ол эрэ кэнниттэн өйдөөтө быһыылаах: суолу туора тардыллыбыт сыарҕатыттан чигдигэ ыстанна.

Ат хаҥас түөһүттэн итии хаан өрө тыган буруолуур. Уҥа быттыгын анныгар хаар эмиэ өһөҕүрэ хараарбыт. Кырыарбыт ойоҕоһо түүрүллэ-түүрүллэ дьигиҥниир. Валерий, туруоруон баҕарбыттыы, ат төбөтүн эргилиннэри тарта уонна, кыһыҥҥы буһурук халлаан күлүгүн түһэрбит, умуллан эрэр мэндээркэй хараҕы көрөөт, ыһыктан кэбистэ. Итиэннэ, суолга ойон тахсан, иннин диэки тэбинэ турда. Ат туох-баар күүһүн мунньунан төбөтүн өндөтөн иччитин көхсүн ааттаспыттыы батыһа көрдө. “Истээрэй…” диэбиттии, иһин түгэҕиттэн аҕала сатаан иҥэрсийбитэ буолла да, биир да дорҕоон айаҕыттан тахсыбата. Тураары гыммыттыы, тыынын былдьаһан үнүөхтээтэ уонна, аа-дьуо нуоҕайан, төбөтө хаарга батары түһэн барда…

Сыарҕалаах ата көстүбэт буолбутун эрэ кэннэ Валерий саатын сыарҕатыгар хаалларбытын өйдөөтө. Абатыттан кыланан ыллар да, төннүөн дьулайда. Икки хараҕын саба түһэр көлөһүнүн туора соттон кэбиһэ-кэбиһэ, тохтоло суох иннин диэки сүүрэн истэ. Сотору суол ойоҕоһугар кыракый алаас көһүннэ. Анараа саҕахха быыкайкаан кыстык угун саҕа балаҕан үөлэһинэн күөх буруо унаарыйар. Бэттэх, суол чугаһын диэки, күөл баар быһыылаах: сүөһүлэр тоҕуоруспуттар. Валерий өйүгэр суол устун бардахпына субу сотору ситэ баттаан ылыахтара диэн санаа кылам гынна. Соччо тугу да быһаарына илигинэ атахтара бэйэлэрэ күөл диэки барар ыллыгынан туораан таҕыстылар.

Үтүрүһэ-үтүрүһэ уулуу турбут ынахтар сиргэнэн үрэл гына түстүлэр. Валерий манна тохтоон тыынын ылан эрэ баран биллэ: саҕынньахтаах иһэрин, ол иһин олус көймөстүбүтүн, тириппитин. Кини саҕынньаҕын устан элитэн иһэн кэннигэр кыраһа хаарга кэлбит суола дьэргэйэ сытарын көрөн, уолуйан, хайыан да билбэккэ турда. Ол туран уулаан бүтэн ойбон аттыгар салбанан сыраана сынньылыйбыт чурумчулаах оҕуска хараҕа иҥнэ түстэ. Көрүөх бэтэрээ өттүнэ кини оҕус үрдүгэр ыстанан таҕыста, муоһугар эриллибит быатын өһүлэ тарта уонна балаҕан кэннигэр сэндэҥэ тииттэр быыстарыгар көстөр дал диэки сүөһү орох суолунан салайан тиҥилэхтээн кэбистэ. Оҕус улгумнук ходьоҥолообутунан барда.

Валерий кыбыыга ыкса кэлэн, оҕуһун быатын муоһугар эрийэн баайаат, оҕус самыытыттан күрүө үрдүгэр ойон таҕыста, онтон соторутааҕыта сүөкэммит окко ыстанан кэбистэ. Итиэннэ ол оту дьөлө хаһан иһирдьэ киирэн, кыракый дьөлөҕөһүнэн таһырдьаны одуулаһан, бэстилиэтин угун бобо тутан кирийэн олордо.

Өр-өтөр буолбата: үс аттаах киһи кинини суоллаан күөлгэ киирдилэр. Саҕынньаҕын ылан сахсыйбахтаатылар. Суолун көрдөөн эргичийдилэр. Биирдэстэрэ ойбону буккуйда. Онтон үһүөн тугу эрэ кэпсэтэн, ойбон тула турбахтаат, балаҕан диэки барар суолу төҥкөйөн көрө-көрө, бэттэх хаамтылар. Бука, сүөһүлэригэр ойбон алларан тахсыбыт дьиэлээх киһи суолун буллулар быһыылаах. Аҕыйахта хардыылаан иһэн, били ойбону буккуйбут киһи дьонугар тугу эрэ эттэ, бэтэрээҥҥи суолу уонна, төннөн, айан суолуттан ойбоҥҥо туораабыт ыллыгы ыйа-ыйа, үтүлүктээх илиитэ күөрэҥнээтэ. Балаҕаҥҥа кэлэн киирдилэр. Сотору биир намыһах уҥуохтаах, бэргэһэтин кэтэҕэр ньыппаччы ууруммут киһи тахсыста: күрэҥ паарынан тыына-тыына, сонун бобо тутан туран, тугу эрэ саҥарар. Кыһыллар ол киһини кыраһаҕа хаамтаран көрө-көрө төҥкөҥнөстүлэр.

Ол турдахтарына аара хаалбыт дьонноро кэллилэр быһыылаах. Биир киһи сыарҕалаах аты муоһалаан ойоҕолообут. Иккиһэ ыҥыырдаах атыгар икки сыбыдах аты холбоммут. Валерий бэйэтин сыарҕатын биллэ.

Ампаар кэнниттэн улахан таһаҕас сыарҕатын аҕалан биир аты онно көлүйдүлэр уонна, от тэлгэтэн баран, били кини сыарҕатыттан икки киһини көтөҕөн онно көһөрдүлэр. “Мин…” – дии санаата Валерий. Кыһыллар эмиэ чөмөхтөһөн тугу эрэ сэһэргэстилэр. Онтон били икки сыарҕа, икки ыҥыыр аттаах киһи кэлбит суолларын диэки бардылар, икки ыҥыыр аттаах киһи айан суолунан арҕаа тэбиннэрдилэр.

Валерий отугар умса түһэн, тугу да санаабакка, нухарыйбыт курдук чочумча олордо. Онтон дьэ өйө-төйө улам дьэҥкэрэн барда. Бэстилиэтин хоонньугар угунна. Кини тиийиэхтээх сирэ мантан икки көс кэриҥэ буолуохтаах. Билигин суолга тахсара табыллыбат. Хараҥаҕа бардар ордук буолуо этэ да, манна сотору ынахтарын аһата кэлиэхтэрэ баар. Дьэ кыһалҕа. Арай тоҥуу хаарынан барарга тиийиллэр. Чэ туох буолуой. Мантан тахсан барбыт суолун эрэ көрбөтөллөр.

От-мас күлүгэр үктэнэ сатыы-сатыы, Валерий кыбыы кэтэх өттүнэн ойуурга таҕыста. Тоҥуу хаары оймоон, айан суолун ойоҕолуу арҕаа диэки бардар баран истэ. Хаар халыҥа сүрдээх: киһи ахтатыгар тиийэр. Онуоха эбии арыт киһи кыайан тумнубат лааҥкыта иннин быһа түһэр, арыт ыт мунна баппат ыркыйыгар киирэн хаайтаран хаалар, арыт туруору сыырдаах дириҥ аппа барар суолун күөйэ субуллар.

Валерий, маҕыйа-маҕыйа, күүһүн муҥунан иннин диэки дьулуруйа сатыыр да, кэннин хайыһан көрдөҕүнэ, дуоннаах сири хоруппатах буолар. Көс аҥаарын кэриҥин эрэ барда эрээри, күүһэ өһүллэ быһыытыйда, ийэ-хара көлөһүнэ таҥнары саккыраата. Аччыктаата. Тугу эмэни үссэниэҕин туох-баар аһылыга бүтүннүүтэ сыарҕатыгар хаалбыт. Валерий чөҥөчөк үрдүгэр олорон сынньанна. Хаары ытыһан ылан хаппыт тамаҕын илитиннэ. Ол олорон устунан утуктуох курдук буолан барда. Көхсүгэр сыстыбыт ырбаахыта аны муус тымныынан хаарыйталаата. Кини уутун аһаран илгистэн кэбистэ, нэлэккэйдэммит сонун ыга тимэхтэннэ уонна эмиэ тус арҕаа тоҥуу хаары кэһэн ньоҕоохтуу турда.