Цитаты из книги «План Бабарозы»

Памятаеш, Персей, ты мне казаў, што расійцам падабаецца рахманы малодшы брат, які гадуе ніцыя вусішчы і спявае пра Алесю, Палессе і белага бусла ў дадатак? Так і еўрапейцы. З вашага кутка Еўропа чакае аповед пра нялюдскія зверствы ці неверагодныя дзівосы.

З папяровага кустоўя вытыркаюцца абсыпаныя мукой вусікі Македонскага.

Я не пасаромеўся прыплесці да каўтуніяны Тадэвуша Касцюшку. Трапіўшы ў Амерыку, наш знаны генерал, як вядома, зацята змагаўся з амерыканскімі індзейскімі плямёнамі. Дык вось, я зрабіў смелае дапушчэнне, што тубыльцы ў сваіх экзатычных фрызурах – іракезах і завітых валасах – нагадвалі яму сялянаў-палешукоў з роднай Літвы, большасць якіх, у адрозненне ад шляхты, генерал у свой час так і не змог прыцягнуць да

цывілізацыю палескіх індзейцаў

Каб еўрапейцы зацікавіліся Беларуссю, трэба падабраць больш яскравую “фішку”, патлумачыла ты яшчэ. Можа быць, які-небудзь экзатычны феномен ці якая-небудзь выбітная, неардынарная асоба, прайдзісвет ці прапаведнік?

Зразумей, Персейчык, у Еўропе дзяды і бабулі не граюць ніякай ролі ў выхаванні ўнукаў, – дадала ты. – Яны нават – уяві сабе! – не жывуць з імі ў адной кватэры. Гэта такія плюшавыя цацкі, нават не зусім чальцы сям’і, якія не дапушчаныя да выхавання сваіх унукаў. Збыткоўныя персанажы, нешта накшталт тваёй Бабанадзі.

“Ці закончыцца Беларусь?” – “Н-н-н-та-а… (Кракадзіл вагаецца, дакранецца да куркі, але перамётваецца да трусіка – …Не!” (смех, воплескі).

Нейкую постсавецкую пенсіянерку, якая з’язджае ў дзевяностыя на ПМЖ за акіян

Нягледзячы на зацятую савецкую барацьбу з рэлігіяй

таксама кіраваў хітрамудрай прапагандай Македонскага падчас выбараў.