Konflikt zbrojny między Japonią a ZSRR w Halkin Gol

W wersji japońskiej, z rosyjskiej transkrypcji brzmi jak «Nomon Khan dziken» – «Incident Nomon Khan», tytuł jednej z lokalnych wysokościach. Niektórzy historycy rozważają walki na rzece Halkin-Gol podczas drugiej wojny rosyjsko-japońskiej.

Od lat dwudziestych ubiegłego wieku Mongolia (Mongolia) jest protektoratem ZSRR, a nominalnie – krajem socjalistycznym. Ataki na nim są już uważane za sprawę Związku Radzieckiego. Dlatego też, gdy w maju 1939 militarist Japonia, niezadowolony z wytyczenia granicy z Mongolią, mongolskiego ataku Outpost niedaleko jeziora Khasan, Protokół w sprawie wzajemnej pomocy w dniu 12 marca 1936 roku, Armia Czerwona interweniuje.

bitwy ziemi w pobliżu rzeki Halkin-gol, Japończycy uważany za «prawo» granicy ze stanu lalek w Chinach («wyższy» Korea i więcej niż trzech razy), przeprowadzane są z różnym powodzeniem. Główne wydarzenia rozgrywają się w powietrzu. Od 22 maja przez dwa dni radziecki pułk myśliwski traci 22 I-15, Japończyków. W trybie pilnym do miejsca konfliktu spowodowanego przez pilotów, aby wyrazić się w języku hiszpańskim, a najnowsze myśliwce I-16 i «Mewa». Od 22 czerwca do 28 czerwca Japońskie Siły Powietrzne straciły 90 samolotów, Sowieckie Siły Powietrzne straciły 38 samolotów.

Od 2 lipca japońska grupa lądowa przenosi się na wielką ofensywę w Mount Bayan-Tsagan. W bitwach bierze udział do 400 czołgów i 300 samolotów z obu stron jednocześnie. Radzieckie wojska szybko dowodzone przez G. Żukowa. Udaje mu się naprawić sytuację, choć Beria i wysyła komisarz L. Mehlis 1 rangi (w niedawnej przeszłości – seryjnego zabójcę wyższych oficerów Armii Czerwonej), aby «sprawdzić» dowódca Grupy Armii. Psychika dowódcy armii jest silniejsza.

Strona japońska traci 9000 zabitych, prawie wszystkie czołgi i większość artylerii.

Pod koniec lipca zmniejsza się intensywność operacji wojskowych na ziemi. Znów walka jest w powietrzu. Japonia traci 67 samolotów, ZSRR – 20. Jest to wstęp do decydującego uderzenia wojsk radzieckich i mongolskich 20 sierpnia. Siły stron: ZSRR-Mongolia – 30 tysięcy ludzi, 500 czołgów, 580 samolotów. Japonia – 20 tysięcy myśliwców, 120 czołgów, 450 samolotów. Armia kraju Wschodzącego Słońca jest otoczona, zmiażdżona i zniszczona. Dzień rozejmu, 15 września, jest zwieńczony imponującą walką powietrzną – 207 radzieckich samolotów przeciwko 120 Japończykom. Wreszcie, «de jure», konflikt kończy się w maju 1942 r.; strony znajdują kompromis na podstawie mapy geograficznej znalezionej w archiwach.

Straty stron: ZSRR – nieodwracalne straty 10 tys. Osób, 250 czołgów, 210 samolotów. Japonia i Unia Mandżukuo, według uśrednionych danych – 36 tysięcy ludzi, 300 czołgów, 400 samolotów

Wojna radziecko-fińska z lat 1939—1940

Idee Wielkiej Finlandii, łączące narody fińsko-ugrickiej grupy; Finowie, Karelianie, Estończycy, od Zatoki Botnickiej po Ural, rozprzestrzeniają się z oddzieleniem Finlandii od Rosji w 1918 roku. Rząd Suomi wysyła petycję do walczących Niemiec; zawrzeć pokój w Brześciu z warunkiem przystąpienia do Finlandii (sojusznika Cesarstwa Austro-Niemieckiego), Wschodniej Karelii.

W trakcie własnej wojny domowej, 29 kwietnia 1918 roku Finowie uchwycić Wyborg, zorganizować ludobójstwie wszystkich ludzi, którzy nie mówią po fińsku (emerytowany wojskowy, licealiści w postaci rosyjskiej, nawet Polacy). Trzy tysiące ludzi umiera.

15 maja 1918 r. Rząd fiński wypowiedział wojnę Rosji Sowieckiej. Jego wojska zajmują, w szczególności, Rosjan, od 16 wieku, Pechenga, zmienić nazwę tej wioski w «Petsamo». Później odkryjemy tutaj duże złoża rudy niklu, od 1935 roku rozpocznie się ich rozwój przemysłowy przez anglo-amerykańskie korporacje.

Fiński wojskowy częściowo blokują Piotrogrodu, przyczyniając się do pierwszego wielkiego głodu w mieście (z jego ofiar, a także «czerwonego terroru», są na uśrednionych danych sto pięćdziesiąt tysięcy). W przypadku Mannerheim opracowywany jest plan «powstań narodowych», fińscy instruktorzy są przydzielani do tworzenia centrów rebeliantów. Jednak plany feldmarszałka na podbój wschodniej Karelii, Półwyspu Kolskiego, ofensywa przeciwko Piotrogrodzie, Niemcy nie popierają. Po tragedii w Wyborgu, wszelkich wspólnych działaniach mających na celu obalenie rządu bolszewickiego wraz z Finami, Biała Armia również odmawia prowadzenia.

Do maja 1920 r. Część Armii Czerwonej eliminowała marionetkowe państwo północno-karelijskie. W październiku tego samego roku Finlandia i ZSRR podpisały Traktat Pokojowy z Tartu, zgodnie z którym Rosja traci część swoich terytoriów. Jednak w 1921 roku w Helsinkach rozpętać drugą wojnę rosyjsko-fińską, siłami partyzantów «leśnych» popełniania aktów sabotażu i zabijania zwolenników reżimu sowieckiego. Walka skończyła się w marcu 1922 r., Podpisano dokument, aby zapewnić nienaruszalność granicy sowiecko-fińskiej. Około 30 000 osób niezadowolonych z nowego zamówienia jedzie do Finlandii i, do końca lat dwudziestych, utworzone przez nie zbrojne grupy dokonują najazdów na terytorium Związku Radzieckiego.

Cokolwiek to było, nastrój w Finlandii nie wydaje się przyjazny dla rządu sowieckiego. Jego propozycja – usunięcie granicy z Leningradu kosztem Finlandii, w zamian za dwukrotną wielkość obszarów wschodniej Karelii. Wynajem wyspy Hanko w celu utworzenia radzieckiej bazy wojskowej. Rozbrojenie i rozbiórka «linii Mannerheim» na przesmyku karelskim. Finlandia odrzuca te warunki. Operacje wojskowe rozpoczynają się po dostarczeniu ultimatum, 30 listopada 1939 r., Z ostrzału (statki floty bałtyckiej) i bombardowania Helsinek. Związek Radziecki jest wyłączony z Ligi Narodów. Kraje europejskie zaopatrują Suomi w broń, w tym bezpłatnie (350 samolotów, 500 dział) i wolontariuszy. Przez dwa miesiące kolumny żołnierzy radzieckich poruszających się po leśnych drogach są ścięte przez fińskich narciarzy, otoczone i zniszczone. To już nie jest Halkin Gol. W lutym, maksymalna nasycają żołnierzy z ciężkiej artylerii, czołgów, zwiększenie normy kieszonkowe na wyżywienie, Związek Radziecki czyni postępy w przełamywaniu Linia Mannerheima; 13 marca oddziały radzieckie wkraczają do Vyborg. Świat kłamie. Nieodwołalne, poważne straty ZSRR – 130 000 osób, 650 czołgów, 640 samolotów; Finowie – 27 000 osób, z 450 000 uchodźców, 62 samolotów. Z fińskiej niewoli powraca 4 354 osoby, które są filtrowane przez NKGB GUGB. 450 z nich zostaje zwolnionych, reszta otrzymuje od 5 do 8 lat obozów.

Ta operacja wojskowa mogłaby mieć szczególne znaczenie, gdyby ZSRR utrzymywał Petsamo (Pechenga) z zapasami rudy niklu, bardzo potrzebną przemysłowi militarnemu Niemiec. Jednak społeczność międzynarodowa, w tym przede wszystkim Wielka Brytania, jest zdecydowanie przeciwna. Obszar Petsamo wraca do Finów i organizuje dostawy niklu na wielką skalę do krajów Osi.

Pechenga dołączy do Federacji Rosyjskiej dopiero w 1944 roku.

Wśród zalet w szkoleniu bojowym, po tak ostrej szkoły, jest zniesienie instytucji komisarzy politycznych, doświadczenie przełomowych stałych umocnień, zimą wojny jako całości, jak również powrót do produkcji pistoletem maszynowym (PPD, PCA).

Wady, oprócz najcięższych strat – w imieniu rządu niemieckiego, że rozumie, co do zasady, można osiągnąć wszechstronny sukces w wojnie z «kolosem na glinianych nogach.»

Linia kropkowa w Mannerheim

Haubica B-4, kaliber 203 milimetrów. Główny bohater wojny fińskiej. Nazwisko «Stalin’s Sledgehammer» lub «Karelian Sculptor», ponieważ ten instrument zamienia fińskie kropki w rodzaj awangardowych posągów. Parametry fińskich DOT są «miliony»: długość wynosi około 40 metrów, grubość ścian z żelbetu wynosi 2 metry. Wynik działania B-4 – jeśli nie penetracja ścian, to psychologiczny wpływ na obrońców DOT. Wielu z nich, po długotrwałym bombardowaniu B-4, oszalało

Wjazd państw bałtyckich do ZSRR

W październiku 1940 r. Związek Radziecki zachęca Estonię, Łotwę i Litwę, na podstawie porozumienia o wzajemnej pomocy, do rozmieszczenia kontyngentu wojskowego 25 000 żołnierzy na ich terytorium w celu obrony przed hitlerowskimi Niemcami. Jest już jasne, że Armia Czerwona jest skłonna do osiągnięcia swoich celów, niezależnie od strat. Dwa tygodnie później rządy tych krajów są oskarżane o zmowę z Niemcami (co częściowo jest prawdą), represje wobec cudzoziemców (Polaków itp.) I zmieniają się. Latem 1940 roku, po wynikach ogólnopolskiego głosowania, republiki są tworzone przez rządy komunistyczne i przyjmują deklaracje członkostwa w Związku Radzieckim; które są natychmiast zatwierdzane przez Radę Najwyższą ZSRR.

Według dokumentów NKWD z 17 czerwca 1941 r. Na Litwie – 5663 osób, głównie tajnych funkcjonariuszy policji i «klasycznych kapitalistów», podlegało konkluzjom – odpowiednio 10186, Łotwa, 5624 i 9547, Estonia – 3179 i 5979.

Prezydent Litwy Antanas Smyatona mądrze wyjeżdża do Niemiec, następnie do Szwajcarii i Stanów Zjednoczonych. Jego estoński odpowiednik Konstantin Päts zostaje deportowany wraz z rodziną na Syberię, otrzymuje 25 lat obozów, od 1942 r. Przebywa w więzieniu kliniki psychiatrycznej, zmarł tam w 1956 r. Szef Łotwy, Karlis Ulmanis przekonuje ludzi, że "przyjaciele przyszli", aktywnie współpracuje z nowym, pro-sowieckim rządem, aw szczególności publikuje "Ustawę o walce z rujnowaniem". Nieco później zaczyna rozumieć sytuację, prosi Kreml o pozwolenie na wyjazd do Szwajcarii, ale ostatecznie trafia do obozu NKWD koło Krasnowodska (Turkmenistan), gdzie w 1942 r. Umiera.

II wojna światowa

Zawód Polski

Polska zakupiona kosztem Niemiec na mocy Traktatu Wersalskiego (Prusy Zachodnie i część Śląska), kolidować z Rzeszy do Prus Wschodnich połączyć z, «kolebka niemieckiego militaryzmu», to święte centrum. Po negocjacjach w sprawie ustanowienia korytarza lądowego lub przynajmniej tranzytu towarów przez Polskę bez przeszkód biurokratycznych, 01 września 1939 w tym samym czasie rozpoczyna inwazję z Niemiec, Słowacji i Prus. Polskie Siły Powietrzne, które istniały przez trzy dni, zestrzeliły 130 samolotów Luftwaffe. 22 września rozpoczyna się bombardowanie Warszawy 1150 samolot spadł 4.500 ton bomb, a 28 września polska komenda wojskowa (rząd cywilny bierze schronienia we Francji) podpisali dokument kapitulacji.