Не горшай крыніцай інфармацыі з'яўляецца раслінны і жывёльны свет.
Прывяду прыклады. Едучы ў сваты, мой былы муж падарыў сваёй будучай цешчы і маёй маці букет белых руж. Яна паставіла кветкі ў ваду, дачакалася, пакуль яны пусцяць карані, і высадзіла ружы ў квятнік. Атрымаўся прыгожы ружовы куст. Прыкладна ў той жа час знаёмыя падарылі нам з мужам расліну, якую хтосьці заве «грашовым дрэвам», я ж клікала яе «дрэвам жыцця». Расліны раслі і прыгажэлі на працягу 6 гадоў. Потым без усялякай бачнай прычыны пачалі хварэць. Яшчэ праз два гады ружа засохла, а я развялася. Што датычыцца дрэва жыцця, то, спрабуючы яго ўратаваць, я абрэзала ўсё старое лісце і нават вецце, пакінуўшы толькі ствол. Расліна ажыла і зноў зазелянела, і пачала выглядаць нават лепш, чым раней. А я зрабіла выснову: каб выжыць, трэба адсечы без шкадаванняў старыя, нічога больш нікому не даючыя, зжыўшыя сябе адносіны і пачаць усё зноўку, спачатку, з нуля. Гэта было правільнае рашэнне. Але не ў тым справа: вы бачыце, наколькі расліны адчувальней за нас у тым, што датычыцца чалавечых узаемаадносін? Так што не спяшайцеся выкінуць цераз плячо свой вясельны букет, пасадзіце кветкі ў зямлю. Такое дзеянне дазволіць вам загадзя даведацца аб пагражаючай вашаму шлюбу небяспецы. Гэта трэба дзеля таго, каб вы або прынялі меры для захавання адносін, або былі гатовыя да іх скасавання, калі лічыце, што так для вас будзе лепш.