Читать бесплатно книгу «Տաղեր» Ներսես Շնորհալի полностью онлайн — MyBook
image
cover

Ներսես Շնորհալի
Տաղեր

[Ա]
ՏԱՂ ԱՒԵՏԵԱՑ, ՆԵՐՍԷՍ ԿԱԹՈՂԻԿՈՍԻ

 
Նոր երկինք յերկրի, արփւոյն պարունող,
Ծագողին ծագող:
Երրակի ունող աւետեաց ձայնիւ
Անմահից պետին:
Րոպէիցըն տիպ համայնից հոգւոց
Գոլով արեւելք:
Սըրտի մաքրելոյ զթափանցիկ լուսոյն
Ծագելով նըշոյլ:
Էին աննիւթի հիւթ պարունակող,
Նիւթեալ առ ի քէն:
Սիրատունկ ծառոյն սաղարթից բողբոջ
Ի քէն ընձիւղեալ:
Իսկական Բանին գիր քո մելանաւ
Արեամբ պարագրեալ:
Գեղմն ունակ ցաւղոյ Գեդէոն ետես,
Երգէ եւ Դաւիթ:
Ուրախ լե'ր, դըշխոյ, հարսըն պանծալի
Անմահ փեսային:
Վեհին անեղի էից եղակի
Եղակ վերըստին:
Երբին անկէտի կէտ ժամանակեայ,
Սկիզբն անըսկըզբան:
Սաւս խընկաբերին, նոր դրախտ Ադենի,
Ծառ կենաց պըտղոյն:
Տիրական որթոյն Հաւր տընկագործի
Երկիր բանաւոր:
Աբրահամին աւետ Սահակաւ տըւեալ
Ի քէն կատարումն:
Սառա ամլութեամբ, նորահրաշ ծնընդեամբ
Տիպ քո կուսութեանդ:
Տապանակ կտակի, սափոր ոսկի լի
Նոյն մանանայիւ:
Վէմ առանց ձեռին ի լեռնէդ հատեալ,
Կոյսդ անհայր ծընեալ:
Անկէզ մորենի Մովսեսի տեսեալ,
Ըզքեզ ծանուցեալ:
Ծընող ծնիցելոյն, անմայրըն յառաջ
Անհայր ծնանելով:
Անըստուեր լուսոյ խորան նոր Սինայ,
Տաճար Սաղիմայ:
Ծիր ծայրագունին, ծաւալումն արփւոյն
Յոգիս նըշողից:
Նըստելոյն ընդ Հաւր արքային փառաց
Հուպ մայր մըշտակաց:
Ի բարձունս առ նոյն լեր մեզ բարեխաւս
Սուրբ կոյս Մարիամ:
 

[Բ]
ՓՈԽ

 
Իմանալի սերովբէ,
Բանին աթոռ քերովբէ.
Խորան լուսոյ արքային,
Հարսըն մաքուր փեսային:
Նոր բուրաստան ծաղկերանգ,
Ողկուզաբեր բարունակ,
Դրախտ Տեառն դարձեալ քեւ տըւաւ
Մաւրն Եւայի, որ մեղաւ:
Րոտեալ զերկունս տըրտմական,
Փոխադրեցեր րախճական
Ուրախութիւն երկրայնոցս,
Հարսն ի յերկրէ երկնայնոց:
Մայր կենդանեացըն հոգւոց,
Զոր նախահայրըն ծանոյց.
Երկոտասան վըտակաւ
Վէմն առ ի քէն շնորհեցաւ:
Ծըրար քառիցըն խընկոց.
Հոգւոյն յոգիդ խառնելոց,
Իմաստութիւն, զաւրութիւն,
Արդարամէտ մաքրութիւն:
Նարդոս, զըմուռ ծովային,
Եւ կինամոն կընդըրկին,
Թագապաճոյճ զարմազան
Զըմրուխտ եւ կայծ կարկեհան:
Ով~ դու քաղաք կենդանի,
Տաճար շինեալ Քրիստոսի.
Րաբուն Բանին Յիսուսի,
Ծընող մարմնով ի յերկրի:
Որով հայցեմք մայր լուսոյ,
Զերգող երգոյս եւ զխընդրող,
Սըրբել ըզմեզ ի մեղաց
Լեր բարեխաւս անմոռաց.
Ի զըւարթնոց կայանին
Երգել ըզփառս ընդ նոսին,
Երրորդութեան անեղին
Յաւէտ ի նոյն միշտ Էին:
 

[Գ]
ՏԵԱՌՆ ՆԵՐՍԻՍԻ ԿԱԹՈՂԻԿՈՍԻ, Ի ՍՈՒՐԲ ԱՍՏՈՒԱԾԱԾԻՆ ԿՈՅՍՆ

 
Նոր ծաղիկ ցուցաւ ի նորատունկ բուրաստանի,
Նոր արեւ հարաւի
Նորազուարճ առաւաւտի:
Երփնատիպ սաղարթ տերեւախիտ կանաչազուարճ
Հողմով Հոգւոյն շարժեալ,
Քաղցրիկ աւդով վայրաբերեալ:
 
 
Րախճանայ դրախտն Եդեմայ նոր ծառ կենաց տնկեալ ի նմա
Ի յաբրահամեան
Յեսսեան արմատ դաւթիազարմ:
 
 
Սքանչելեաւք Կոյսն յըղացաւ զէմմանուէլն ըստ Եսայեայ,
Ծընեալ զՀաւր համագոյն`
Մեզ համագոյ գոլ ըստ մարմնոյ:
Էն ի միշտ Էէն անժամանակ ծընեալ անմայր,
Նոյն ժամանակաւ
Ի կոյս մաւրէ անհայր ծընաւ,
Սիրով խոնարհեցաւ ճըշմարտապէս եւ տիրաբար,
Առնուլ ըզմերս մարմին,
Առանց մեղաց մնալ անմարմին:
Սիրով երկըրպագեա', եկեղեցի, ծնեալ արքային.
Փառաւք զքեզ պսակողին
Մատո ըզփառս միշտ յաւիտեան:
 

[Դ]
ՓՈԽ

 
Այսաւր ցընծութիւն հողեղինացս,
Եւ աւետիք խընդութեան փըրկողին ծննդեան:
Սա յերկնից իջեալ ի ծոցոյ Հաւր,
Որդի եւ Բան անմարմին` եղանի մարմին:
Է զարմանք հրաշից աննիւթ Բանին
Լինել մարմին տիրապէս եւ մնալ անմարմին:
Զանհաս այս խորհուրդ վերին զաւրացն
Ծանուցեալ ասէին` ըզփա~ռս ի բարձունս:
Աստղն արեւելեան զարդարութեան
Եցոյց յայրին զարեգակն ընծայաբեր հովուացն,
Յորմէ սրովբէքն ծածկեալ ըզդէմըս
ԶԵրեքսըրբեանն երգէին. հովիւքն աւրհնէին,
Սարսեալ քրովբէիցն տեսանելով
Զվերանըստեալըն ինքեանց ի գիրկըս Կուսին:
Բանն, որ կերակրէ բանիւ զհոգիս բանականաց,
Դընի յանբանից մըսուր:
Առած Միքիայ առ Բեթղահէմ այսաւր լըցաւ,
Ուստի հացիւ կենաց կերակրիմք:
Նոր երգս աւրհնութեան անճառ Բանին մարմնացելոյ
Մատուսցուք այժմ եւ յաւիտեան:
 

[Ե]
ՏԱՂ ՃՐԱԳԱԼՈՒՑԻ ԾՆՆԴԵԱՆ

 
Այսաւր աւետեաց Գաբրիելի լրումն
Եղանի առ կոյս Մարիամ:
Այսաւր աներբին իննամսեան աճմամբ
Առլըցեալ յարգանդի Կուսին:
Այսաւր գայ Յովսէփ ի քաղաք Դաւթի,
Ընդ Կուսին յայրն իջավանի:
Այսաւր երկնային արքայն մըտանէ
Ընդ երկրաւոր արքային գրոյն:
Այսաւր ազգ մարդկան վերագրին աշխարհագրաւն այն
Յաշխարհըն վերին:
Այսաւր ի Հաւրէ անմարմին ծընեալ Որդի
Նոյն մարմնով ծընանի:
Այսաւր Բանն աննիւթ թանձրացեալ
Հիւթական կերպիւ յայտնեալ երեւի:
Այսաւր լուծանի երկունք անիծից նախամաւրն
Ծնընդեամբ սուրբ Կուսին:
Այսաւր մեզ Դաւիթ տասնաղեաւըն տայ նըշանակ.
Գըտաք յԵփրաթայ:
Այսաւր ըստ Միքիայ Բեթղահէմ ցընծայ`
Տուն եղեալ երկնաւոր հացին:
Այսաւր ըստ Եսայեայ Կոյսըն մայր լինի
Սքանչելեաւք Էմմանուելի:
Այսաւր հոգեղէնք տան որդւոց մարդկան
Աւետիս._ Ծընաւ ձեզ փըրկիչ:
Այսաւր ընդ հովիւսն երգս առեալ գոչեմք.
Ասելով` ըզփառս ի բարձունս:
 

[Զ]
ՓՈԽ

 
Նոր ծաղիկ բըղխէ այսաւր յարմատոյն Յեսսեայ,
Եւ որդի Դաւթի ծնանի Որդին Աստուծոյ:
Րոպէից Տէրն աւծանի արքայ նոր Իսրայելի,
Սրովբէից անտես բնութիւնն տեսանի մարմնով,
Ի լոյսն անմատոյց բնակեալն խանձարրաւք պատի.
Սա անմայր յառաջ ծընեալ, անհայր ծընանի,
Ի բարձունս անբաւ վերնոցն` յայրըն պարագրի.
Երեւի տղայ ծերունին, մանուկ հինաւուրցն,
Անեղն եղանի այսաւր մարդ ճըշմարտապէս.
Յիւր պատկերըն գայ կամաւ կերպարանըն Հաւր,
Սիրով խոնարհի ի մեզ բարձրեալ թագաւորն:
Եկայք զնախատաւն ծնընդեանս վերապատուեսցուք,
Րամեալ մայրութեամբ հաղորդ լիցուք ծնիցելոյն.
Գոհութիւն տացուք նըմին ընդ Հաւր եւ Հոգւոյն,
Սուրբ Երրորդութեանըն փա~ռք յաւիտեանս, ամէն:
 

[Է]
ՏԱՂ ԾՆԸՆԴԵԱՆՆ ՏԵԱՌՆ, Ի ՆԵՐՍԻՍԷ ԿԱԹՈՂԻԿՈՍԷ

 
Այսաւր ի սկըզբան Բանն, որ ընդ Հաւր միշտ յէութեան,
Ծընանի մարմնով, անյեղապէս գոլով բնութեամբ:
Այսաւր ծոցածին լոյսն, որ յառաջ քան զյաւիտեանս,
Ծագեցաւ յերկրի ի կուսական յորովայնէ:
Այսաւր հինաւուրցն Աստուած էակն եղականաց,
Եղանի մանուկ ի զաւակէ Դաւթի ծընեալ:
Այսաւր յարմատոյն Յեսսեայ բըղխեալ մեզ գաւազան,
Ծաղկեցաւ ծաղիկ կենդանատու տիեզերաց:
Այսաւր զլոյս փառաց, որպէս զաւթոց արկող զինքեամբ,
Խանձարրաւք պատի եւ յանբանից մըսուր բազմի:
Այսաւր սրովբէիւք պարածածկեալ թեւաւք խորհուրդն
Յայտնեցաւ մարդկան ի սուրբ յայրին Բեթղահեմի:
Այսաւր ի հրանիւթ քառակերպեան նըստեալն յաթոռ,
Նըւաստացեալ բառնի ի գիրկըս հողեղինի:
Այսաւր կերակրողըն համայնից կենդանութեանց,
Կերակրի կաթամբ ի կուսական բըղխեալ ըստեանցն:
Այսաւր մոգքն աստեղբ յարեւելից եկեալք ի յայրն,
Երկիր պագին` ոսկի եւ զըմուռ, խունկ ընծայեալ:
Այսաւր որ հովուէրըն զԻսրայէլ հովիւըն քաջ,
Բացաւթեայ հովիւք երգեն նըմա. Փա~ռք ի բարձունս:
 

[Ը]
ՓՈԽ

 
Նոցին համաձայնեալ եւ մեք ցընծութեամբ
Երգեմք ընդ հովիւսն` ըզփառս ի բարձունս.
Րախճանամք երկրաւորքս ցընծութեամբ երկնայնոցն,
Սրովբէից անտեսն այսաւր տեսանի.
Ի բարձունս անհասն յերկրի երեւի,
Սոսկալին քրովբէից ի գիրկըս գըգուի.
Ի յայրն իջավանի որ յաթոռ ընդ Հաւր,
Երկնից թագաւորն դընի ի մըսուր.
Եւ խանձարրաւք պատի զլոյս փառաց զգեցեալն,
Րամից մարդկայնոց գայ ի փըրկութիւն:
Գովեմք նոր երգով զնորածին արքայն,
Սըմա միայնոյ տացուք այժմ ըզփառս:
 

[Թ]
ՏԱՂ ԾՆՆԴԵԱՆ, ՏԵԱՌՆ ՆԵՐՍԻՍԻ ԱՍԱՑԵԱԼ

 
Նոր եդեմ բանաւոր տընկոյն,
Նոր Ադամն ի քէն հընոյն նորոգող.
Երկակի դիմառից առիթ
Անքակ միութեան Էին ընդեղումն:
Րենական արփիւ առլըցեալ,
Զմինըն մարմնապէս ծընար վերըստին.
Սիրամարգ ոսկետիպ նըկար,
Տատրակ ողջախոհ, մաքուր աղաւնի:
Երեւեալ ծաղիկ գարնայնոյ,
Վարդ, մանիշակ, քըրքում, շուշան վայելուչ.
Սարդիոն, յակինթ, դահանակ,
Յասպիս, կարկեհան, զըմրուխտ, շափիւղայ:
Ի տիպ վակասին յեռեալ
Կայծ եւ տըպազիոն նորն Ահարոնի.
Երկնագոյն աւդամանուած շար,
Բեհեզ եւ ծիրանի` նիւթ նոր խորանիդ:
Րակերտեա համասեռիցս ելք,
Ընդ քեզ վերաբերիլ յառ ի քէն ծագումն.
Գոչելով զեռահիւսակ նուագս,
Երիցն ի միումն յաւէտ միշտ ըզփառս:
 

[Ժ]
ՓՈԽ

 
Մայր Աստուծոյ Մարիամ,
Դուստըր Դաւթեան թագազարմ.
Ծընար մարմնով զնորն Ադամ,
Որ նորոգեաց զհինն Ադամ:
Աստուածածին դաւանեմք,
Զնեալդ Աստուած քարոզեմք.
Ընդ հրեշտակին քեզ գոչեմք,
Զուրախութիւնն աւետեմք:
Խընդա', խորանըդ լուսոյ,
Բերկրե'ա, տաճարդ արեւոյ.
Ցընծա', աթոռ Աստուծոյ,
Բարձող Բանին բարձրելոյ:
Երկինք երկնից վեհագոյն,
Քերովբէից գերագոյն,
Ի սրովբէիցըն թեւոյն
Ծածկեալ խորհուրդ ծնիցելոյն:
Անտանելոյն կայարան,
Արեգականն աւթարան,
Ահեղ բոցոյն բնակարան,
Աննիւթ Բանին մարմնարան:
Զքեզ տեսանողքըն տեսեալ,
Մովսէս` մորենի ոչ կիզեալ,
Եսայիաս` կոյս յղացեալ,
Եզեկիէլ` դուռն աղխեալ:
Լեառն վիմածին` Դանիէլ.
Բլուր կընդըրկի` Սողոմոն,
Աղբիւր կընքեալ պահողին,
Պարտէզ փակեալ տընկողին:
Նըման գեղման` Գեդէոն,
Դաւիթ` իջման անձրեւոյն,
Եւ Միքիաս` ըզտեղւոյն
Ի Բեթղահէմ ծնանելոյն:
Նոյեան տապան կենարար,
Աբրահամեան տաղաւար,
Կըտակագրին տապանակ,
Անճառ լուսոյն աշտանակ:
Դրախտ Աստուծոյ ծաղկալի,
Նարդոս բուրեալ ի յոգի,
Հովիտ պայծառ շուշանի,
Աղբիւր գետոց քառակի:
Բուրուառ խընկոց անուշից,
Քառաբուրեանըն խառնից,
Զոր ծերունեացըն խըմբից
Զաղաւթս խընկեն քոց բանից:
Ի քէն հայցեմք, մայր կենաց,
Մաքրել ըզմեզ ի մեղաց.
Հայցմամբ առ Տէրն աշխարհաց,
Որում պատիւ սըրբասաց:
 

[ԺԱ]
ՓՈԽ

 
Մայր Աստուծոյ Մարիամ,
Դուստըր Դաւթեան թագազարմ.
Ծընար մարմնով զնորն Ադամ,
Որ նորոգեաց զհինն Ադամ:
Աստուածածին դաւանեմք,
Զնեալդ Աստուած քարոզեմք.
Ընդ հրեշտակին քեզ գոչեմք,
Զուրախութիւնն աւետեմք:
Խընդա', խորանըդ լուսոյ,
Բերկրե'ա, տաճարդ արեւոյ.
Ցընծա', աթոռ Աստուծոյ,
Բարձող Բանին բարձրելոյ:
Երկինք երկնից վեհագոյն,
Քերովբէից գերագոյն,
Ի սրովբէիցըն թեւոյն
Ծածկեալ խորհուրդ ծնիցելոյն:
Անտանելոյն կայարան,
Արեգականն աւթարան,
Ահեղ բոցոյն բնակարան,
Աննիւթ Բանին մարմնարան:
Զքեզ տեսանողքըն տեսեալ,
Մովսէս` մորենի ոչ կիզեալ,
Եսայիաս` կոյս յղացեալ,
Եզեկիէլ` դուռն աղխեալ:
Լեառն վիմածին` Դանիէլ.
Բլուր կընդըրկի` Սողոմոն,
Աղբիւր կընքեալ պահողին,
Պարտէզ փակեալ տընկողին:
Նըման գեղման` Գեդէոն,
Դաւիթ` իջման անձրեւոյն,
Եւ Միքիաս` ըզտեղւոյն
Ի Բեթղահէմ ծնանելոյն:
Նոյեան տապան կենարար,
Աբրահամեան տաղաւար,
Կըտակագրին տապանակ,
Անճառ լուսոյն աշտանակ:
Դրախտ Աստուծոյ ծաղկալի,
Նարդոս բուրեալ ի յոգի,
Հովիտ պայծառ շուշանի,
Աղբիւր գետոց քառակի:
Բուրուառ խընկոց անուշից,
Քառաբուրեանըն խառնից,
Զոր ծերունեացըն խըմբից
Զաղաւթս խընկեն քոց բանից:
Ի քէն հայցեմք, մայր կենաց,
Մաքրել ըզմեզ ի մեղաց.
Հայցմամբ առ Տէրն աշխարհաց,
Որում պատիւ սըրբասաց:
 

ՏԱՂ ԾՆՆԴԵԱՆ, ՏԵԱՌՆ ՆԵՐՍԻՍԻ ԿԱԹՈՂԻԿՈՍԻ

 
Անճառ է խորհուրդ սըրբոյ յայտնութեանն.
Բանն, որ ի ծոց Հաւր ծընեալն անմարմին,
Գըթացեալ ի մեզ, մարմին ըզգեցաւ`
Դարձումն առնելով նախաստեղծ մարդոյն:
Երանեն այսաւր մեզ ազգ եւ ազինք,
Զաւրք հոգեղինացն յերկիր ծաւալին`
Էմմանուելի գուշակ լինելով:
Ընդ մեզ Աստըւած շըրջեցաւ մարմնով,
Թագաւոր փառաց` ծառայի կերպիւ:
Ժամանակ եհաս փըրկութեան մարդկան,
Իջեալ ի յերկիր Որդին միածին,
Լոյս փառաց ծագեաց իւր արարածոցս:
Խաւար լուծանի երեւմամբ լուսոյն,
Ծագի արեգակն ի Բեթղահեմէ,
Կոչէ զտիեզերս ի լուսաւորիլ:
Հովուացն ընթացեալ ի տեսիլ լուսոյն,
Ձայնակից եղեն վերին զըւարթնոցն:
Ղամբար լուսափայլ յայտնեալ ի յայրին,
Ճառագայթ ծագեաց աստղըն յարեւելս:
Մոգուցըն տեսեալ, նըմին հետեւեալ,
Յայրն իջավանեալ տեսին զարեգակն,
Նըմա մատուցին զընծայս խորհըրդոյ,
Շարժեալ իմաստիւք զըմուռս մահացու,
Ոսկի` արքայի, կընդրուկ` Աստուծոյ:
Չնաշխարհիկ գոլով աճմամբ մարդկութեան,
Պարագայց լրութեամբ թիւ երեսնամեայ,
Ջրով Յորդանանու այսաւր զմեզ սըրբեաց:
Ռահ հորդեալ յերկինս որդւոց Ադամայ,
Սարսէր Յովհաննէս մերձենալ ի հուրն:
Վերնոց ահաւորն խոնարհի մարդկան,
Տէր Հոգին իջեալ կերպիւ աղաւնոյ,
Րաբունից րաբունն Հայր վըկայելով,
Ցուցեալ յայտնեցաւ սուրբ Երրորդութիւն,
Իիւսեալ միութեամբ անբաժանելի:
Փառաց, միշտ Էին փառաւորելոյն,
Քահանա'յք, երգով մատուսցուք ըզփառս:
 

Бесплатно

5 
(2 оценки)

Читать книгу: «Տաղեր»

Установите приложение, чтобы читать эту книгу бесплатно

На этой странице вы можете прочитать онлайн книгу «Տաղեր», автора Ներսես Շնորհալի. Данная книга имеет возрастное ограничение 12+, относится к жанру «Современная зарубежная литература».. Книга «Տաղեր» была издана в 2017 году. Приятного чтения!