Твор напісаны на спецыфічную тэму — сацыялістычнае будаўніцтва, але Чорнага вельмі цікава чытаць, на якую б тэму ён ні пісаў. У гэтым творы можна сустрэць і таямнічыя забойствы, і злодзеяў, і чалавечыя адносіны, і драмы. Усё, што яшчэ раз даказвае: беларуская літаратура не толькі пра саху і касу. Ну а што тэма такая, дык твор быў напісаны ў 1935 годзе, пра што яшчэ пісаць. Аўтар піша пра надзённае.
"Трэцяе пакаленне", бо ў творы паказаныя тры пакаленні людзей: дзяды, бацькі і дзеці. Мы бачым сталенне такіх персанажаў, як Зося і Міхал Тварыцкія. Чорны паказвае нам, як змяняліся іх характары. Мы бачым і прадстаўнікоў старэйшага пакалення: Сэдаса, Скуратовіча. І праз увесь твор праходзіць думка, што маладое пакаленне будзе больш шчаслівае, у іх усё наперадзе. Таму і заканчваецца твор словамі пра самых маладых герояў твора: Ірынку Назарэўскую і Славу Тварыцкую. За імі будучыня, ім яе будаваць, не зважаючы на памылкі мінулых пакаленняў.
Чорны добры псіхолаг, ён умее паказваць у творы нават самых складаных і супярэчлівых асоб, за гэта я яго асабліва люблю.