Көктемде

 
Жауыны жауып, жасылы
Жарқылдайды – жаз кепті.
Өкіреді өзен тасуы,
Қаңқылдайды – қаз кепті.
Ширады шымайт, шаң шықты
Кұрғады құмайт, саз кепті.
Төңірек ашық, тұман жоқ,
Көктен нұрын күн септі.
Тоғайда, көлде той қылып,
Қаптады құстар жер-көкті.
Ауылдың малы балалап,
Айран шықты аз-көпті.
Қонына құйып қоламта,
Қоқаң емдеп таз кекті,
Манаурап мал-жан жадырап,
Жан-жануар мәз бопты.
Құлазыған қыстайғы
Малға толды сай, қоқты,
Күпісі жалба жабағы
Тойтаң қағып, тай бопты.
Ісек шығып есіред,
Көрпелдес кентек көк тоқты.
Есінде шығар, елім-ау,
Емдеп ед Қоқаң қай көкті?
Қоқаң көгі құлпырды,
 

Конец ознакомительного фрагмента.