_Մարի՜, չեմ ուզում ստիպել… եթե չես կարող ձայն հանել, տու՛ր ձեռքդ։ Ու դա ես կընդունեմ որպես դրական պատասխան։

Մարատը ձեռքը պարզեց։ Մարին իջեցրեց հայացքը, երևում էր որ ինչ որ բան կշռում է։

Մարատը համբերությամբ սպասում էր։ Օրիորդը փախցնում էր աչքերը։ Նրա հայացքը զննեց ոտքերի տակ գտնվող ամեն քար։

_Մարի՜…

Երիտասարդը թափ տվեց ձեռքը։ Ու ավելի շատ առաջ ձգեց։ Մարին անհամարձակ նայեց նրան։

_Մարի՛, ես քեզ սիրում եմ….Դե՜, սպասում եմ։

Նա տագնապով սպասում էր պատասխանի։

_Մարի՜…

Մարին անհամարձակ ձեռքը պարզեց։ Երիտասարդի աչքերը շողացին։ Բռնեց օրիորդի ափը, քաշեց նրան իր գիրկը։

_Չե՛ս պատկերացնում որքա՜ն երջանիկ եմ։

Մարին ժպտաց։

_Կգնանք բոլորից հեռու… կապրենք հանգիստ… ու թող մնացածը անեն ինչ