© Ռուբեն Սարեցի, 2017

ISBN 978-5-4485-7799-4

Создано в интеллектуальной издательской системе Ridero

«Հայ ազգը դա այդ չէ, որ նախեք գծել…»

 
Հայ ազգը դա այդ չէ, որ նախեք գծել,
Այս սարերի կո՛չն է, սուրբ ջրերի ծի՛ն,
Այս հողերի հա՛մն է արևածի՛ն,
Հզո՛ր է, արդա՛ր է և երջանկա ԼԻ՛,
Ձեր մունաթով լացն չէ, կտա ձեզ վարի՛,
Զարթնիր խափեքնից սարի ժողովու՛րդ,
Ջարդ տուր ոսկե ցլին, արև՛ը պաշտի,
Որ կյանք է տալիս բոլորին անդադար,
Որ լույս է մղում սրտից-սիրտ հավասար,
Սիրում է, ստեղծում է և ջերմ նվիրում,
Արդյոք կասեք ա՞յդ չե՛նք…
Ասածը ցլի՞
Լսիր մենակ սի՛րտդ սարի ժողովուրդ,
Մենք ՄԵ՛Կ ենք, Հզո՛ր ենք և Երջանկա ԼԻ՛
 

«Ինչո՞վ ենք ապրում, մի նայիր դու, եղբա՛յր…»

 
Ինչո՞վ ենք ապրում, մի նայիր դու, եղբա՛յր
Արդյո՞ք հարազատ է քեզ լացն անդադար
Այո, համամիտ եմ դաժան էր անցյալն,
 

Конец ознакомительного фрагмента.