Piąta łódź

Lucia i Jarka mieszkają na przedmieściach. Jarka ma dwanaście lat,  często zostaje sama w domu, włóczy się po okolicy i chciałaby mówić do  Lucie „mamo”, ale Lucie jej na to nie pozwala. Pewnego dnia Jarka ucieka  – zabiera ze sobą wózek z półrocznymi bliźniętami i ośmioletniego  Kristiana, który też uciekł z domu. W domku w ogrodzie próbują stworzyć  „rodzinę”.

Kompaníková, dzięki swojemu talentowi do snucia opowieści, tworzy  niesamowitą atmosferę. Książkę określa się mianem przełomowej słowackiej  powieści, wielu krytyków uznaje ją za rzadki przykład współczesnej  prozy społecznie zaangażowanej.