З гэтай кнігай у мяне даволі доўгая гісторыя судакрананняў. Выйшла яна яшчэ ў 2012 годзе ў выдавецтве Логвінаў. Тады гэтая кніга была на слыху, паколькі яе аўтарка — вельмі маладая дзяўчына. Нарадзілася яна ў 1992 годзе (усяго на год старэйшая за мяне), а напісала кнігу ў 16 гадоў. Я зацікавілася кнігай яшчэ тады ў 2012 годзе. Але ўзяла кнігу ў рукі, пагартала і зразумела, што чытаць не змагу. Кніга была выдадзеная ў аўтарскай рэдакцыі, на кожнай старонцы маё пільнае вока натыкалася на нейкую памылку. Без сур'ёзнай працы карэктараў і рэдактараў кніга выглядала зусім сумна, я не магла абстрагавацца ад гэтага і проста яе чытаць. Гэта была не кніга, а нейкі сыры і недароблены рукапіс. Мне хацелася ўзяць чырвоную ручку і крэсліць, крэсліць, крэсліць Так я і адклала гэтую кнігу да лепшых часоў.
Нядаўна ў бібліятэцы заўважыла на паліцы з навінкамі беларускага кнігавыдання гэтую ж кнігу, толькі ў іншым выданні. Я паглядзела, што раман Ксеніі быў перавыдадзены выдавецтвам Мастацкая літаратура, займеў рэдактараў і павялічыўся ў аб'ёме (аўтарка дапісала яшчэ 2 часткі). Тут ужо я не змагла адмовіцца ад гэтай кнігі, узяла яе і засталася задаволенай: гэта выдатны ўзор сучаснай падлеткавай прыгодніцкай літаратуры. Хоць і ў гэтым выданні маё вока натыкалася на памылкі (кшталту "дапамагі").
Раман расказвае нам пра дзяўчыну Басю, якая атрымлівае неверагодную магчымасць пераносіцца ў часе пры дапамозе люстэрак. Так яна трапляе то ў 16 стагоддзе, то на Першую сусветную вайну, дзе яе чакаюць незвычайныя прыгоды, поўныя таямніц і нават загадкавых забойств.
Праблема большай часткі літаратуры для дзяцей і падлеткаў ў тым, што аўтары зусім не адчуваюць як гэта — пісаць падлеткавую літаратуру. У выпадку гэтай кнігі аўтарка і сама ў часе напісання кнігі была падлеткам, а таму героі могуць падацца дарослым надта наіўнымі. Вось мне ўжо 23 гады, і ўвесь час хацелася стукнуць галоўную гераіню, 15-гадовую Басю, але ж яе паводзіны ў творы былі абсалютна тыповыя для звычайнай дзяўчыны яе ўзросту: крыху дзіцячыя, але разам з тым яе не пакідала жаданне быць дарослай і незалежнай, наіўнасць у дачыненні да адносінаў з хлопцамі. Думаю, што аўтарка проста апісвала свае перажыванні пэўнага ўзросту, таму гераіня атрымалася абсалютна натуральная, жывая. Толькі мяне ўвесь час яна раздражняла проста таму, што я ў яе ўзросце такой не была, але гэта ўжо мае праблемы :)
Твор будзе блізкі сучасным падлеткам, бо яны апынуцца ў знаёмым ім асяроддзі, дзе людзі кантактуюць пра дапамозе смс і емэйлаў. Так што мяне вельмі радуе, што беларускім дзецям ёсць што пачытаць на роднай мове.
Я шчыра жадаю Ксеніі поспехаў у далейшай творчасці, але вельмі хачу параіць з большай увагай ставіцца да беларускай мовы, бо з гэтым у яе маюцца праблемы.