«Белая муха, убийца мужчин» читать онлайн книгу 📙 автора Ольгерда Бахаревича на MyBook.ru
image
Белая муха, убийца мужчин

Отсканируйте код для установки мобильного приложения MyBook

Недоступна

Стандарт

4.36 
(14 оценок)

Белая муха, убийца мужчин

175 печатных страниц

Время чтения ≈ 5ч

2017 год

18+

Эта книга недоступна.

 Узнать, почему
О книге

Новый роман Альгерда Бахаревича – история женской банды, «девок без царя в голове», которые бросили вызов патриархальному обществу. Кто они: террористки, сумасшедшие, художницы? Или просто призраки прошлого, с которыми неожиданно встречается главный герой?

читайте онлайн полную версию книги «Белая муха, убийца мужчин» автора Ольгерд Бахаревич на сайте электронной библиотеки MyBook.ru. Скачивайте приложения для iOS или Android и читайте «Белая муха, убийца мужчин» где угодно даже без интернета. 

Подробная информация
Дата написания: 
1 января 2015
Объем: 
316605
Год издания: 
2017
Дата поступления: 
9 ноября 2018
ISBN (EAN): 
9789857140312
Переводчик: 
Альгерд Бахаревич
Время на чтение: 
5 ч.

Xartym

Оценил книгу

Без жанчын Гісторыя, вялікая Гісторыя, была б раўнейшай, велічнейшай і прастакутнейшай.

«Белая муха, забойца мужчын» Альгерда Бахарэвіча, напэўна, адзін з самых феміністычных твораў беларускай літаратуры. Сюжэт яго з першага погляду даволі просты – група жанчын захоплівае адзін з адрэстаўраваных замкаў Беларусі, разам з усім персаналам і экскурсійнымі групамі, якія ў ім знаходзіліся. І значная частка твора прысвечана менавіта супрацьстаянню мужчын, якія апынуліся ў палоне, і жанчын-тэрарыстак. Жанчыны-палонныя ў разлік аўтарам нават не бяруцца. Мабыць таму, што яны знаходзяцца на іншым баку барыкад.

Кіруе жанчынамі даўняя знаёмая галоўнага героя. Можна сказаць, яго першае каханне. І менавіта ў гэтых абставінах іх пачуцці зноў ажываюць. Але ў гэтым творы ёсць не толькі гісторыя захопу замка ды гісторыя кахання. Шмат у ім і іншых гісторый – і пра з’ехаўшую з глузду ад вычварэнняў карову, і гісторыі гвалту жанчын, і пра спаленую на кастры ў сярэднявечча Ганну, прывіда замка.

Самі героі атрымаліся вельмі разнастайнымі. Ёсць тут Міхаіл Юр’евіч, палкоўнік у адстаўцы, які працуе на замежную ўладу і намагаецца рэалізаваць у Беларусі крымскі сцэнар, ёсць шляхцюк у некалькіх пакаленнях Тадэуш Р-скі, які яму ў гэтым дапамагае, ёсць аўстрыец, які прыехаў у нашую краіну шукаць сабе жонку, а таксама немец, які ездзіць сюды забіваць зуброў і шмат іншых. І ў малым памяшканні, дзе трымаюць палонных, аўтар сабраў стэрэатып беларускага грамадства ў мініятуры. Далей – больш. Ёсць у творы і праэкцыя на адносіны паміж рознымі народамі, калі ў суседні пакой ад беларусаў змяшчаюць турыстаў з Расіі.

Вельмі лёгка заўважыць розніцу паміж рускімі турыстамі і беларускімі. І справа зусім ня ў тым, што адны п’юць гарэлку, а іншыя не. А менавіта ў адносінах адзін да аднаго. Калі беларусы амаль цалкам бачаць у расейцах братоў, сапраўдных мужчын, то расіяне наадварот – ставяцца да беларусаў з падазрэннем, недаверам.

А вобраз Тадэуша Р-скага нагадвае выгляд звычайнага магната Рэчы Паспалітай напрыканцы жыцця дзяржавы. Гэта чалавек, які гатовы радзіму прадаць, толькі б яму было добра.

Яшчэ больш цікавымі падаюцца адносіны аўтара да жанчын. На працягу ўсяго твора ён не аднойчы адмяжоўвае словы “людзі” і “жанчыны”, быццам яны амаль супрацьлеглыя. Але галоўны герой амаль што адразу становіцаа на бок захопніц, называе дні, праведзеныя ў палоне ў замку – самымі шчаслівымі ў сваім жыцці. І падаецца, што справа тут не толькі ў каханні да той самай “Белай мухі”, а ў нечым большым.

Калі паспрабаваць расказаць пра твор толькі адным словам, то гэта “захапляльнасць”. Невядома чаму, але “Белая муха…” хапае з самага пачатку і не адпускае да фінальнай кропкі. Твор атрымаўся дыскусійным і нестандартным. Мала хто з сучасных беларускіх пісьменнікаў можа вось так лёгка падымаць праблему гендэрнай роўнасці ў беларускім грамадстве. Тым больш што значная частка насельніцтва у нас, як мужчыны так і жанчыны, дагэтуль лічаць – месца жанчыны за плітой, а мужчына творыць гісторыю. Далёка нават хадзіць не трэба – дастатковы ўспомніць выказванні асобных кіраўнікоў.

А яшчэ ў творы шмат бруду — прыніжэнне гонару, гвалтаванне, здрада. Твор ратуе рамантычная лінія. І хай яна не зусім звыклая для нас і нагадвае Стакгольмскі сіндром, але менавіта за ёй назіраць найбольш цікава.

15 марта 2016
LiveLib

Поделиться

chornae_sonca

Оценил книгу

Сустракаць цябе ў прыцемках, у калідорах вузкіх вуліц, на пешаходных пераходах, у пераходных пэрыядах ад канца сьвету да канца сьвету. Трымаць цябе за рукі ў сьцюдзёных аўтобусах пасярод безнадзейнасьці і галасоў ні пра што. У хрушчоўках, падобных да хмарачосаў, у гарадах, падобных да вакзалаў, між закладзеных старонак кніг, у старых апранахах, якія абвязваюць матузкамі мой лоб і сьціскаюць мяне да памераў слова.
Выклікаць цябе зь нябыту, наклікаць на сябе бяду.

Клікалі людзі, клікалі і наклікалі на сябе бяду, ды не абы-якую, а ад гэтых самых... нуу, пра якіх гаварыць усур'ёз не прынята. Ад жанчын, карацей... Па сутнасці, гэта і ёсць ідэйнае ядро "Белай мухі, забойцы мужчын" - супрацьстаянне "нармальных людзей" і жанчын. Даволі трывіяльны сюжэт захопу набывае арыгінальную афарбоўку з прычыны прымянення яго на беларускай глебе (ды й захоп жа ого-го: цэлая банда "дзевак без цара ў галаве" (няйначай ведзьмы!) замахнулася на Замак (!) (хвэмінізм, чорт яго дзяры)).
Падзейная лінія час ад часу разбураецца ўспамінамі галоўнага героя-пісьменніка і падмацоўваецца развагамі не толькі пра месца жанчыны ў сучасным свеце, але і пра іншыя жыццёвыя "рэчы". Казачна-фантасмагарычныя матывы прыўносяць у твор чароўную глыбіню. А яшчэ стыль прыемны, чытаць раман смачна і ненапружна.
Адкрыла для сябе новага Бахарэвіча, дакладней, іншы ўзровень яго мастацкасці.

P.S. Асобны дзякуй аўтару за спалучэнне "крэматорый памяці".

19 января 2016
LiveLib

Поделиться

Morra_Morra

Оценил книгу

Роман А. Бахаревича уникален уже тем для белорусской литературы, что не все его события происходят в Минске, что является несомненным плюсом. Сложный сюжет, похожий на дорогу по туманному болоту под пение русалок, завораживает и немножко сводит с ума. Где явь, где сон? Возможно, главный герой во время экскурсии по Замку просто сошёл с ума и продолжил тихо грёзить уже в стационаре, сплетая в бреду любовь юношества и врагов взрослого возраста? Всё может быть.
Это произведение можно точно назвать феминистическим романом (или феминистичным). Но с трагическим финалом. Женщины борются... и проигрывают, что собственно, не вызывает удивления.
Роман читается тяжело, будто выпивает из тебя все соки по пути, но это от силы слова автора, а не от плохого белорусского языка. Где Бахаревич, а где плохой белорусский язык, читая его произведения, вы можете не бояться спотыканий о запятые и ударов о корявые словоформы.
Прочитать один раз надо, перечитывать - нет, пожалуй, и так жизнь тяжёлая.

31 октября 2018
LiveLib

Поделиться

«Феминизм» звучал ужасно и был чужд чуткому беларусскому уху. Феминизм страшен, а «хвеминизм» – это уже обезвреженная бомба, это звучит смешно и безобидно.
30 июня 2020

Поделиться

я был старше её почти на три года, а она была умнее меня на три тысячи прочитанных книг, на триста увиденных фильмов, на тридцать незнакомых мне слов, на тринадцать улиц, где ей довелось пожить.
29 июня 2020

Поделиться

Мы молча дошли до автобусной остановки и стали так же молча мёрзнуть, и она мерзла налево, а я направо, и она мерзла вверх, а я вниз, мы были плохая пара, и я это понимал.
29 июня 2020

Поделиться

Автор книги

Переводчик

Другие книги переводчика